Pazartesi, Haziran 24, 2013

sey...

Merhaba lan günlük, kerata seni,

Durup hesapladim da bi, 20 aydir kalbim, 8 aydir da donum cok yalniz lan. Yazik bana bence.

Bu surecte hic mi olmadi canimin cektigi adam? Cok! Olmadi, denk gelmedi, adam hetero cikti falan. Beni begeneni de ben begenmedim derken bugunlere geldik sanirim sevgili gunluk.

Hic sevmedigim romeoyu kendi haline birakirken yine hic sevmedigim grindrda bi kac kisiyle tanistim, hatta biriyle flort moduna bile girdik ama o da aksi gibi sulalesiyle(!) tatile cikti
10 gunlugune, telefonunu kapatacagini da soyledi onceden. Siklikla aklima geliyor adam ama yapacak bi sey yok, ben yazacagimi yazdim facebookuna, the turn is his bebegim ya.

Ciftlesmem lazim benim acilen! Ama oyle herhangi biri olsun istemiyorum ben. Ozel biri olsun, tek olsun, isin icinde his de olsun cigliklar atarken, kuru kuruya seks yapmak degil istedigim.

Fuckbuddylik bile olur lan, ama monogamik olmali o da. Zira kondom kullanmayi sevmiyorum ben, hastalik riskinden once onun stresi öldürür beni.

Bi de gunluk, ailem geleli 1 ay oldu lan, ne zaman gidecek olm bunlar? Kendi evleri yok mu bu adamlarin? Benim cinsel hayatim yok mu onlara gore de? Illa eve birini mi atmaliyim onlarin gitmesi icin? Bayginlik getirdiler lan artik. Psikolojim bozuldu be.

Hofff :-(

Published with Blogger-droid v2.0.10

Perşembe, Şubat 14, 2013

sikkolata sikkolata hayat istanbulda sikkolata

ne oldu, ne bitti, hiç bilmiyorum. ama 10 yıldır hayatımda olan insanların hayatından çıkmaya başladım. tek kalemde silmek, atmak. yakın zamanda tanıştığım (en yenisi 2 sene falan) insanlara da benzer muameleyi yapmaya başladım. kaypaklıklara karşı tepki eşiğim düştü iyice, pasif-agresifliği de bi kenara bıraktım, silip-sikip atıyorum. belki öyle daha güzel olur hayat, ne dersin?