...

belanın tekinden kurtuldun sonunda, mutluyum. gerçi ne kadar kurtuldun, o da tartışılır. hala bana bile "yardım et, yumuşat onu" diye mesaj atabiliyosa...

insanların çiğlikleri ne fena ya. hele ki geçmiş hatalarınızı o insanın güncel davranışlarında görüyosanız, içinizde nefret uyanıyosa, sonra bu nefret kendi içinizde büyüyüp kendinize dönüyosa of of...

şu an hata olarak gördüklerim o zamanlarda içimden gelenlerdi. hepsi gerçekti. yaşandılar, ve bittiler. bittikleri için de mutluyum.

neyse ki yanıldım yine, kendimi daha kolay vazgeçirebilirim başlangıç seviyesinde yüzen olmayası bi ihtimalden. asıl bu yüzden mutluyum. arkadaşız! (-: