gırtlaktan gelen ses

Sıkıldım ya. Oturmaktan, amaçsız koşturmalardan, arkadaşlarımdan, sözümona sevgilimden (ki kendisi bana göre X[ex değil, x]), eski arkadaşlarımın aynı cepheye çekilmesinden, mevcut arkadaşlarımın vefasızlığından, vefa gösterip arayıp soranların tavsiyelerinden, ailemden, sigaradan, bilgisayardan, facebooktan, blogdan, parfümlerimden, tütsülerimden, yemek yemekten, bulaşık yıkamaktan, evi temizlemekten, cüzdanımdaki boşluğu görmekten, paradan, mumlardan, msnden, arkadaşlığı msnden ibaret olanlardan, manjamden, telefonlardan, elektrikten, aynalardan, diş fırçasından, ışıktan, kitaplardan, temiz havadan, kokuşmuş evlerden, perdelerden, maskelerden, seslerden, müzikten, sanatsal çalışmalardan, mühendislik uygulamalarından, dini olgulardan, pofuduk oyuncaklardan, jelibonlardan, çikolatadan, sessizlikten, kalorifer ve lağım borularından gelen su sesinden, ışıktan, karanlıktan, doğadan, taşlardan, demirden, ahşaptan, plastikten, camdan, aspiratörden, terlikten, çoraptan, dondan, t-shirtten, gömleklerden, pantolondan, ayakkabılardan, masadan, peçeteden... Bıktım!

Gırtlaktan gelen ses? Geğirikti o, "geeeeerk" diye hem de. Evde krema olmadığı için yağsız sütle yumurtayı çırpıp tavada çevrilen makarnanın üstüne dökünce güzel oluyomuş. Ama geğirtiyo işte, "geeerk" diye. Süt kokuyo ama, güzeldi bu.

İş bulmam gerek, acilen! Borçlarım tavan yaptı, yakın zamanda ödeyip kapatabileceğimi hiç ama hiç düşünmüyorum. Hele ki tam bir buçuk aydır cüzdanımdan aşırılan paralardan sonra, hiç!

Karşı cephede neler olup bitiyo acaba? Hmm. İlk tanıştıklarında adım bi kaç sohbete konu olmuştur, eminim. Şimdilerde de dalga geçiyolardır muhtemelen. "Ahaha parasını aldım sonra da telefonlarında bile çıkmadım" ve "Benim tadıp bıraktığım artık adamı kendine sevgili de yaptı oooh" diye.

Hem kafatasımda kocaman bi boşluk var, hem de beynim sığmıyo kafamın içine. Ne bok olacak bakalım. Yine saldım, yine umursamıyo bi taraflarım. Her zamanki gibi yine akışına bıraktım hayatımı. Uçurumlara yakın mıyım ki? Bi düşsem, bi yarılsa kaşım gözüm, bi kırılsa kemiklerim, bi can versem, rahatlar mıyım ki? Hah, rüyamda bile göremem ki ben bunu, götüm yemez. Ölüme karşı korkaklığımdan tüm bunlar geliyo başıma, biliyorum. Umarım bi gün cesaret gelir de, biter her şey. Sevmiyorum kimseyi, hiçbi şeyi. İnanmıyorum kimseye, güvenmiyorum da hiçbirinize. Şimdi tası tarağı toplayıp siktir olup gitmek vaktidir, eyvallah! :)