sıkıldım. ne yaşadığımı ve en kötüsü ne için yaşadığımı bile bilmiyorum. amaçsızca ordan oraya gidip geliyorum, yeni insanlarla tanışıyorum, eski arkadaşlarımla buluşup kahkahalar atıyorum. ama ne yaptığımı gerçekten bilmiyorum. nereye gidiyorum acaba bu biçimde?
nereye varacak ki bu durum? sapır saçma geliyo her şey, hayatıma dışarıdan bi bakmaya kalktığımda. yaptıklarım, söylediklerim, güldüklerim, üzüldüklerim, toptan dengesiz, anlamsız, biçimsiz, gereksiz. intihar etmeye bile cesaretim yok, ne yazık ki. bakalım :) her zaman çektiğim geyik; kısmet! :)
1 yorum:
Tam bir terazi dengesizliği, kefelerimizin ayarı biraz şaşmış anlaşılan :)
şimdi napıyoruz her türlü saçmalığa gülümsüyoruz! Her şey düzeliyor hadi bakalım.
Yorum Gönder