başlığa aldanmamak gerek, aslında pek bi gönüllüyüm bugünlerde yazmaya. ama özel hayatımdan, ama hoşuma giden bir kaç olay veya objeden, ama siyasetten... fikirlerini bilmediğim biriyle karşı karşıya gelip tatlı sohbet eşliğinde paylaşsam da olur aslında, ama ben buraya yazmayı daha uygun görüyorum saat itibariyle. sıçtın mavisini beklerken belki dişe dokunur şeyler çıkar.
bi ara albüm toplamalıyım, bu akşam bi arkadaşımla birlikte müzik dinlerken karar verdim buna. o da destekledi. ben söylemiyorum tabi ki, yazmıyorum da. ama vurucu bi tema altında toplanası öyle şarkılar var ki elimde nıhaha yükledikten sonra indirenlerin vay haline! bi nevi tuzak olacak aslında bu, özellikle çalışan kesimi bloguma yönlendirip self-destructive hislerini ateşlicem, sonra onlar intihar edip ölünce de yerlerine açılan pozisyonlara ben başvurcam. :) öhm, saçmalamadan devam edeyim.
hava da ne pis soğudu be. hani bundan 1 ay kadar önce sıcaktan ten tene değemezken şu an götüm donuyo. pencere açık uyumak imkansız hale geldi rüzgardan. ne bileyim, gündüz vakti bile tek pencere açıkken dahi odamın içi gayet serin. buna karşılık yazın cavcav sıcağında dahi daha temiz, daha verimli performans sergileyen bilgisayarım şu serin havada ısınıp ısınıp kapanmaya başladı. dümbük & dandik! çünkü hp compaq. bundan önceki laptopım bile bundan 1001 kat iyiydi be. hani yavaştı falan ama en azından zırt pırt ısınıp kapanması yoktu her ikisi de bozuk fanlarıyla aynı koşullarda kapışmalarına rağmen.
sigaranın da amına koydum, hayatımın da, dişlerimin de, beynimin de, psikolojimin de, cüzdanımın da, bilgisayarımın da. el attığım ne varsa çürüyo, bozuluyo. halka kızına falan da dokunmadım ki bu kadar uğursuzlaşsın elim. sahi, ne bok oluyo bana?
psikiyatrik tedavi gören çok yakın bi arkadaşım gibi ben de ilaçları çekip deliksiz, temiz uyumak istiyorum gün boyu. gerçi geceleri uyuyamadığımdan mı bilmiyorum, annem beni olur olmaz uyandırmasa gayet günde 10-12 saate çıkabilecek durumdayım uykuda şu aralar. sıkıldım. çok sıkıldım. bunaldım her şeyden. bugün bi arkadaşıma canımı sıkan şeyleri yazdım. böyle sıralarsan daha çok canını sıkar ama görmezden gelmeye çalış biraz dedi. ben de hadi o zaman ben intihara gidiyorum dönücem eyvallah dedim kapadım pencereyi. noluyo bana?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder