(anafikir: pek düşünceliyim, ama hep odunlara denk geliyorum işte kara bahtım, ne diyeyim ah ah)
bilindiği üzere, imkansız kişisi üşüyüp karşımda tir tir titrerken atkımı vermiştim ona. üstüne "90 dk aktarmayı kaçırmayalım kızlaaar" diye bi çığlık duyunca bornovanın o iğrenç ayazında topuklaya topuklaya merkezde almıştık soluğu. hah işte ben o esnada bi hayli terlemiştim, üzerimde bi atkı neyim de olmadığı için götüm buz kesmişti çok afedersin canom. sanırım şifayı o dakikada kaptım.
eve dönüş sonrası zaten zeabbaha kadar oturduğumuzdan dinlenemedim de doğru dürüst. e kanepede zaten insan şey edemiyo rahat rahat.
özetle, sümükler beynime kadar ulaştı beybidollum.
imkansız kişisinin umrunda mı bu durum? değil tabii ki. Sİ-KİN-DE bile değil!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder