bugüne kadarki sevgili koleksiyonuma bakıyorum (9 ayrı sevgili demek yanlış olur sanırım, koleksiyonerim galiba ben), ağırlıklı zayıf, hatta çirozlar bile var. lan bi de ayva göbeklileri, topan götlüleri deneyeyim, ne çıkar ki? :)
bugüne dek;
- üçgen vücutlu değil ama içi güzel olduktan sonra kabı janjanlı olmayıversin, ne çıkar?
- yakışıklılığı beni gölgede bırakmıyo belki ama umrumda mı ki bu?
- aman beni sevse, beni mutlu etse yeter benim için.
dedim durdum. elime ne geçti? 3ün 1i bile değil, peh! (ki türcek pek severiz 3ün 1inden kastedilen basit anlamdakini, öhm)
illa sırt mı çevirmem lazım? mıymıntı olmam şart mı, söz konusu sevgiyse? çetrefilli, ikircikli oyunlar mı oynayayım? yapmacık tavırlar mı sergileyeyim? cool mu olayım yarraam, onu mu istiyosun?
izmir'den nefret ediyorum. çok küçük. herkes birbirinin eski bilmemnesi çıkıyo. en kötü ihtimalle yakın çevresinden bi arkadaşının aşnası fişnası alıştığı veriştiği bi şeyi oluyo ivençuli. ha izmir'de değil de ankara'da veya istanbul'da olsaydım oraya sıralıcaktım aynı küfürleri, o ayrı.
sıkıldım sanırım ben. neden sıkıldığımı henüz itiraf etmeyi götüm yemiyo. tamam, monolog konusunda çok başarılıyım; ama iş buraya yazmaya gelince fikren pintiyim galiba ben, veya korkak. whatever.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder